"Aprender sin pensar es esfuerzo perdido;
pensar sin aprender, peligroso."
Confucio.
Confucio.
O punto álxido de
aprender a pensar está en aprender a aprender. Unha autonomía por parte do
alumno que permita levar adiante un proceso de aprendizaxe mediante a creación
das súas propias argumentacións, o desenrolo dun pensamento abstracto e hábil sen
significar iso, a supresión da figura do docente. Este debe aprender a ensinar
para conseguir a independencia pensante e autónoma sobre o educando, xa que a
maior coñecemento, máis rica será a execución intelectual e máis eficaz.
Aprender a pensar
axuda a mellorar o desempeño intelectual en materias abstractas, a elevar o
rendemento escolar e a competencia en situacións sociais. O profesorado pode e
debe trazar a importancia da participación, a exploración e o descubrimento
como estratexias de coñecemento por parte dos alumnos.
Nos obxectivos
xerais das áreas nesta etapa, inclúense especificamente diferentes aspectos do
ensinar a pensar precisando un control cognitivo para planificar, controlar e
aplicar ditas estratexias a outras situacións de aprendizaxe.
Caducou xa a
etapa na que o educador era o coñecemento absoluto, a única fonte de
información autorizada, o discurso pedagóxico, un dogma incuestionable no aula
e na que os demais elementos non son válidos. O educador debe estar preparado
para aprender a ensinar, ensinar a pensar. Este é un desafío significativo para
a Nova Educación, xa que non hai peor
cego que o que non quere apreciar que a realidade mudou.
O educador debe
reflexionar profundamente sobre esta realidade contextual e debe reconsiderarse
cal debe ser o seu rol neste novo estado onde as necesidades variaron.
Necesidades que non están en sintonía cos vellos hábitos, desconectados da
realidade e perpetuados a través do tempo. Tempo pasado que se diluíu cambiando
deste modo o escenario educativo, as necesidades do contexto e a concepción da
figura do educador e do educando.
Para que se
ensine a pensar, o docente primeiro debe aprender a ensinar, xa que non pode darse
o que previamente non se tivo ou se adquiriu.
Probablemente ó
largo do camiño haberá reticencias e resistencias, pero iso non pode
paralizarnos para actuar e sempre deberemos avanzar.
A burocracia que
opera en repetidas ocasións, símil dunha máquina que dificulta e que frea as
decisións e que coñecen moi ben aqueles que presiden cargos directivos en establecementos
escolares e que forman parte da
realidade. Debemos contemplalo para non estancarnos en meros discursos e para
reaccionar con coraxe e determinación intervindo na realidade educativa
ensinando a pensar con resistencias e reticencias, se é necesario.
Yolanda.
No hay comentarios:
Publicar un comentario